Het is dinsdagavond en ik maak mijn bijna dagelijkse ronde op Pinterest. Verentakken, heel hip zijn ze tegenwoordig. In allerlei soorten, kleuren en maten en het liefst gestyled in de meest excentrieke vazen. Nadat ik wat beelden ervan toevoegde aan mijn interieurbord, staan ook de tarwearen tussen mijn aanbevolen afbeeldingen. Tja, het algoritme, wat doe je eraan? Leuk zo digitaal, maar ik zal takken van tarwe nooit in mijn huis zetten. Al helemaal niet op mijn aanrecht.
Een paar jaar geleden had ik zo’n zelfde dit-koop-ik-niet-gedachte in de Action. Er stond een bepaalde variant van – ik meen me te herinneren – Sanex zeep. Met het woord tarwe op de voorkant van de verpakking. Of iets van tarwekiem, het was iets in die richting. Nooit zal ik dat aanschaffen, net als de biershampoo van Andrélon. Ik vind dat gewoon een gek idee. Alles eraan staat me tegen.
Wie had dat 6 jaar geleden gedacht? Dat ik bepaalde decoratie niet in huis haal. Niet omdat ik het niet mooi vind, maar omdat diezelfde aren me ziek maken. En het raar zou voelen ze in huis te halen. Ineens bekroop me een naar gevoel: er zijn gewoon natuurproducten, of eigenlijk stofjes in die producten die me ziek maken. Het eiwit gluten in bepaalde granen maakt mij ziek. Dat ze dáár nog niet een oplossing voor hebben gevonden hè?
Maar wacht. Die oplossing is er al wel: een levenslang dieet. En daar kun je maar beter het beste van maken. Er zijn situaties waarin je het toch minder getroffen hebt met het woord levenslang.
Natuurlijk heeft iedereen zijn of haar mindere momenten. Momenten waarop je erg baalt. Dat je wilt dat het weer was zoals de tijd voordat je glutenvrij at. Al hoewel: in mijn geval doel ik dan niet op de periode voor mijn diagnose. Want wat was ik ziek, dat lees je hier. Aan de andere kant heb ik ook onbezorgde en mooie jaren gehad. Waarin ik alles kon eten wat ik wilde. Donuts, saucijzenbroodjes, tompoucen, kroketten. I had it all. Alleen nu heb ik ook mooie dingen! Mijn coeliakie heeft me ook veel gebracht. En als ik dan heel diep nadenk zou ik mijn glutenvrije leven niet meer willen verruilen met mijn glutenvolle. Hoe lekker die knalroze gesuikerde donut met glazuur ook was.
Wat coeliakie mij dan heeft gebracht? Daar schreef ik al eens wat over, lees het hieronder:
5 x Wat coeliakie mij gebracht heeft
